3.2 De Ulixe et Polyphemo

Bruut geweld

Deze reusachtige mensen hadden maar één oog in het midden van het voorhoofd  en ze leefden van mensen- en schapenvlees. Tussen die cyclopen bevond zich Polyphemus, de zoon van Neptunus, die gewaarschuwd was door het orakel: ‘Pas op voor Odysseus! Als hij naar jou komt, zal hij je blind maken!’ Maar de cycloop, hoewel hij het orakel goed begrepen had, lachte: ‘Als hij mijn grot binnenkomt, zal ik hem verslinden!’ Odysseus en zijn kameraden zochten voedsel en, terwijl Polyphemus weg is, dus ging hij toevallig de grot binnen. Maar tegen de avond keerde de zoon van Neptunus terug, met een enorme kudde blatende schapen, en sloot de grot met een rotsblok. Plot als hij Odysseus en zijn kameraden bemerkt, omdat hij hen als dieven beschouwt greep hij twee kameraden van Odysseus vast. Eerst wierp hij ze met grote kracht tegen de grond : het bloed spatte door heel de grot. Daarna, als een leeuw in de bergen, verslond hij ze. Hij liet geen vlees of beenderen over. Tenslotte viel hij in slaap.

Tegen de list en daadkracht

De volgende dag probeerde Odysseus de aandacht van de cycloop af te leiden en hij zei: ‘ Kijk, deze wijn bied ik je als geschenk aan, Polyphemus Het is de beste!’ Polyphemus dronk heel de beker in één teug leeg en zei lachend: 'Jij bevalt me, mensje, je hebt me met grote vreugde vervuld! Deze wijn is veel beter dan melk, dat ik gewoon ben van te drinken. Zeg me je naam! Odysseus, een sluwe man, antwoorde: “Ik ben Niemand. Iedereen noemt me Niemand.” Daarop zei Polyphemus: “Ik zal aan Niemand een mooi geschenk geven, ik zal Niemand als laatste verslinden!” Polyphemus dronk vele bekers en, omdat hij nog nooit wijn had gedronken, viel hij snel in slaap. Op dat moment doorboorde Odysseus met zijn sterke kameraden het oog van de cycloop met een gloeiende boomstam. Het bloed vloeide uit de wonde en Polyphemus, uitzinnig door pijn, begon luid te schreeuwen en probeerde de Grieken tevergeefs te grijpen;

Wie haalt het?

Uiteindelijk riep hij de overige cyclopen: “Kom vrienden en red mijn leven!” Dezen kwamen aangerend en vroegen: “Wat gebeurt er Polyphemus? Waarom roep je in het midden van de nacht?” Waarop de zoon van Neptunus antwoorde: “Niemand wil me vermoorden! Niemand heeft me verwond!” “Als niemand je wil vermoorden, dan kunnen wij je niet helpen.” antwoordden de andere cyclopen. “Bid tot je vader Neptunus, misschien zal hij jouw geest gezond maken.” En ze lieten de ongelukkige Polyphemus achter. De volgende dag verwijderde de blind gemaakte cycloop de rotsblok voor de uitgang van de grot want de schapen wilden naar buiten gaan. Zo vluchten Odysseus en zijn kameraden, die aan de buik van de schapen vastgebonden waren, uit de grot.